Miejsce i czas: Zakopane-Kościelisko, 22-24 wrzesień 2000 r.
(Przedmowa do książki z konferencji)
Prezentowany tekst jest zbiorem referatów przygotowanych w związku z Konferencją Naukową pt. Strategie wzrostu produktywności firmy (Zakopane-Kościelisko, 22-24 września 2000 r.). Konferencja ta została zorganizowana przez Katedrę Procesu Zarządzania Akademii Ekonomicznej w Krakowie, w ramach Programu Jubileuszu 75-lecia Uczelni. Honorowym Przewodniczącym Rady Programowej był Rektor AE w Krakowie Prof. dr hab. Tadeusz Grabiński.
Zawarta w niniejszej książce problematyka stanowi z jednej strony przegląd koncepcji i doświadczeń w dziedzinie produktywności, z drugiej zaś przedstawia propozycje metodologiczne, poszerzające utrwalone już podejścia i metody. Wybór tematu konferencji został podyktowany potrzebami polskiego przedsiębiorstwa, określonymi przez transformację naszej gospodarki z systemu centralnie sterowanego na model gospodarki rynkowej. W związku z tą transformacją zmieniła się zasadniczo metodologia zarządzania, technika sporządzania analiz ekonomicznych, formuła programowania i planowania działalności. Uległy również zmianie szczegółowe instrumenty badawcze i przeobraża się stale sama pragmatyka organizacji i zarządzania jednostkami gospodarczymi (a także instytucjami sektora publicznego).
Produktywność ma bardzo rozległy zakres interpretacyjny. Może ona być definiowania jako kategoria ekonomiczna, ale również ma swoją uniwersalną wykładnię. Jako kategoria ekonomiczna jest ona odmianą efektywności. występującą obok wydajności, zdolności produkcyjnej, rozmaitych mierników kondycji finansowej firmy. Natomiast uniwersalny sens produktywności wyraża się w jej znaczeniu jako formuły i wytycznej racjonalnego działania. Przykładem praktycznego zastosowania tej formuły jest m. in. ruch poprawy produktywności, koncepcja Total Productive Management (TPM) i technika 5 S. Dziedzina produktywności oprócz swojego rachunkowego ujęcia, rozwija również własną metodologię badawczą. Jest ona ukierunkowana na:
- identyfikację systemu wytwórczego firmy,
- diagnozę,
- doskonalenia zarządzania działalnością wytwórczą firmy.
Powyższe problemy metodologiczne zostały omówione w prezentowanych materiałach, zaś kontekst empiryczny zbioru referatów odnosi się do następujących obszarów tematycznych: produktywności procesów wytwórczych, zewnętrznych uwarunkowań produktywności firmy, produktywności w procesie restrukturyzacji firmy, organizacyjnych uwarunkowań produktywności, produktywności zasobów ludzkich.
Na podstawie przeglądu aktualnego stanu badań i doświadczeń, zadaniem konferencji będzie również określenie kierunków rozwoju koncepcji produktywności, reprezentowanej przez teorię, ale i będącą praktycznym instrumentem działalności menedżerskiej. Rozwój ten - jak można przypuszczać - będzie uwarunkowany ścisłą integracja badań organizatorskich, marketingowych, finansowych, komunikacji społecznej i in. - stanowiących bazę dla opracowania szerokiego, systemowego podejścia doskonalenia działalności wytwórczej.
Adam Stabryła
